رابطه خوش‌بینی اسلامی و آخرت‌نگری با رضایت زناشویی اسلامی

نورپناه, مهدی; جدیری, جعفر; بنیانی, محمدرضا

رابطه خوش‌بینی اسلامی و آخرت‌نگری با رضایت زناشویی اسلامی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

¹ کارشناسی ارشد روان‌شناسی مثبت گرا مؤسسه اخلاق تربیت، قم، ایران

² استادیار گروه مشاوره دانشگاه معارف، قم، ایران

³ دکتری روان‌شناسی، مؤسسه امام خمینی(ره)، قم، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رابطه خوش‌بینی اسلامی و آخرت‌نگری با رضایت زناشویی اسلامی و پیش‌بینی آن انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه طلاب متأهل سطوح عالی شهرک مهدیه قم بودند که از بین ایشان، 184 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه، انتخاب شدند و شرکت کنندگان به سه پرسشنامه خوش‌بینی اسلامی (نوری، 1388) و آخرت‌نگری (ابراهیمی، 1390) و رضامندی زناشویی اسلامی (جدیری، 1395) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که متغیر رضایت زناشویی با متغیرهای آخرت‌نگری و خوش‌بینی همبستگی معناداری دارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر‌های آخرت‌نگری و خوش‌بینی می‌توانند رضایت زناشویی را در نمونه مورد بررسی پیش‌بینی کنند. البته میزان پیش‌بینی‌کنندگی آخرت‌نگری نسبت به خوش‌بینی بیشتر می‌باشد، که نشان می‌دهد آخرت‌نگری به طور معناداری می‌تواند رضایت زناشویی را در نمونه مورد بررسی پیش‌بینی کند؛ اما خوش‌بینی به طور معناداری نمی‌تواند رضایت زناشویی را پیش‌بینی کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between Islamic optimism and heresy with Islamic marital satisfaction

نویسندگان [English]

Mahdi Noorpanah ¹
Jafar Jodeiri ²
Mohammad Reza Bonyani ³

¹ M.A in Positive Psychology, Institute of Educational Ethics, Qom, Iran

² assistant professor, the Department of Counseling, Islamic Maaref University, Qom, Iran

³ PhD in Psychology, Imam Khomeini Educational and Research Institute, Qom, Iran

چکیده [English]

The aim of this study was to determine the relationship between Islamic optimism and heresy with Islamic marital satisfaction and its prediction.The research method was descriptive-correlational. The statistical population of the present study was all married high level religious in Mahdieh town of Qom, from which 184 people were selected by available sampling method as the sample size and Participants answered three questionnaires: Islamic optimism (Nouri, 1388) and Akhrat Negri (Ebrahimi,1390) and Islamic marital satisfaction (Jadiri, 1395). Data were analyzed by Pearson correlation test and regression test. Findings showed that the variables of marital satisfaction had a significant correlation with the variables of heresy and optimism. Also, the results of regression analysis test showed that heterogeneity and optimism variables can predict marital satisfaction in the sample.
Of course, the degree of predictability of the hereafter is more than optimism.
Which shows that heresy can significantly predict marital satisfaction in the sample, but optimism can not significantly predict marital satisfaction.

کلیدواژه‌ها [English]