نقش عمل به باورهای دینی در پیش‌بینی خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه

نوع مقاله : علمی-ترویجی

نویسندگان

1 استادیار مشاوره و راهنمائی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

چکیده

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش عمل به باورهای دینی در پیش بینی خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه می‌باشد. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه زنان مطلقه شهر کرج در سه ماهه اول 1394 بود که به مرکز مشاوره طلاق دادگاه خانواده شهر کرج مراجعه نموده اند که از بین این افراد  278 نفر با روش نمونه گیری  داوطلبانه در دسترس انتخاب شده و به  آزمون امید به زندگی، مقیاس خودکارآمدی عمومی و  پرسش‌نامه معبد پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که رفتار مذهبی جمعی، رفتار عملی  و رفتار دینی با خودکارآمدی رابطه مثبت دارند. همچنین 1/8 درصد از واریانس خودکارآمدی را رفتار عملی، رفتار مذهبی جمعی و رفتار دینی پیش بینی نمودند. همین طور باورهای مذهبی، رفتار مذهبی شخصی، رفتار مذهبی جمعی و رفتار عملی  با امید به زندگی رابطه مثبت دارد و 9/16 درصد از واریانس امید به زندگی را رفتار عملی، رفتار مذهبی شخصی و رفتار مذهبی جمعی پیش بینی می‌نماید. مناسب است که مشاوران و درمانگران یا نهادهای مرتبط با امور زنان، به راهکارهای تقویت باورهای دینی بپردازند تا در موقعیت‌های دشواری مثل طلاق، امید و خودکارآمدی ایشان افت آسیب‌زا نداشته باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Role of Practicing Religious Beliefs in Predicting Self-efficacy and life Expectancy among Divorced Women

نویسندگان [English]

  • Isma’il Asad-Pur 1
  • Abdul-Rahim Kasa’i 1
  • Shima Sadat Burqa’i 2
1 Assiatant Professor of Consultation and Guidance, KHU, Tehran, Iran
2 PhD of Psychology, SRBIAU, Tehran, Iran
چکیده [English]

The present research aims at investigating the role of practicing religious beliefs in predicting self-efficacy and life-expectancy in devorced women. The research design is of correlation type. The statstical society composed of all the divorced women in Karaj city in the first three months of 2015 AD (1394 SH) who referred to the concultation center for divorce in family court in Karaj city. 278 dubjects were selected through volntary available sampling, who then answered the life expectancy test, the general scale for self-efficacy, and the temple questionnaire. The data gathered were analyzed using Pearson’s correlation test and multiple regression test. The findings showed that the collective religious behavior, practical behavior and the religious behavior have positive relationships with self-efficacy. Besides, 8.1% of variance of self-efficacy was predicted by collective religious behavior and religious behavior. Similarly, religious beliefs, personal religious behavior and collective religious behavior as well as practical behavior have positive relistionships with life expectancy, and 16.9% of the variance of life expectancy is predicted by practical behavior, personal religious behavior and collective religious behavior. It is advisable that colnsultants and practitioners or the institutes related to women’s affairs deal with reinforcing religious beliefs in women so that their life expectancy and self-efficacy would not fall down to a defective level in difficult situations such as divorce.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Self-Efficacy
  • Life Expectancy
  • Practicing Religious Beliefs
  • Divorced Women